تحقیق میدانی

.این مباحث بر این فرض بنا شده است که بینش انسان شناسی فرهنگی از طریق تحقیق میدانی قابل حصول است . در تحقیق میدانی از یادگیری صرف تعاریف به سطحی بالا تر می رویم  و به درک فردی ما از ارزش و ماهیت فرهنگ  می انجامد .

مراحل تجربه فرهنگی

1-کسب ابزارهای مفهومی

2-ور.ود به میدان تحقیق

3-انجام کار میدانی

4-توصیف فرهنگی

انجام یک تحقیق فرهنگی ، مردم نگاری علاوه بر جامع تر کردن در ک ما از علوم اجتماعی ، در برخی موارد باعث تغییر نگرش و زاویه دید نسبت به مسایل ، ایجاد فرصت برای نوشتن داستان یا رمان و از همه مهمتر می تواند زمینه ای برای دگرگونی اجتماعی باشد.

مردم نگاری و مردم شناسی 

انسانشناسی سعی می کند مشابهتها و تفاوتهای موجود در رفتارها را کشف کند . و هدف اصلی آن توصیف ،طبقه بندی ، مقایسه و توضیح این مشابهت ها و تفاوتهاست .

اما برای مردم نگاری در اینجا ابتدا تعریفی خاص از فرهنگ را بیان می کنیم :

معرفت و شناختی که مردم ، جهت تعبیر و تفسیر رفتار اجتماعی به کار می برند . بنا براین تعریف رفتاری که شخص موقع نوشتن از خود نشان می دهد فرهنگ نیست بلکه آن چیزی است که ما باید بدانیم تا بتوانیم بنویسیم .

این تعریف تاثیر زیادی بر روش تحقیق و توصیف فرهنگ می گذارد . مردم نگاری صرفا یک توصیف عینی مردم و رفتار آنها از دیدگاه خود محقق مشاهده گر نیست بلکه تلاشی است برای کشف معرفتی که گروهی از مردم آموخته اند وطبق آن رفتارشان را سامان می دهند . به اینک از خود بپرسیم «به نظر مت این مردم چکار می کنند ؟»  باید پرسید «ببینم این مردم فکر می کنند چکار می کنند ؟»

حال سه روش که نماینده سه راهبرد در علوم اجتماعیست را بیان می کنیم :

هر کدام از این روشها با تعاریف متفاوتی از بازیگر یا عامل که مشغول بازی شطرنج است شروع می شود .

در روش اول افراد مطالعه شونده را فاعلین یا آزمایش شونده تعریف می کنند. در این باره مواردی مانند هوش و یا اضطراب در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده ممکن است بررسی شو د .بطور مثال در اول بازی اضطراب کمتر بوده رفته رفته افزایش یافته است .

در دومین روش افراد پاسخگو نامیده می شوند .مواردی مانند «اغلب بازی می کنم » جز مقولاتی هستند که باید به کارگرفته شود . همچنین نیار به شرایط آزمایشگاهی ندارد .

در روش سوم تعریف بازیکنان به عنوان اطلاع رسان است. محقق به جای اینکه سعی کند مفاهیم جدیدی را برای طبقه بندی رفتار ها بسازد،سعی می کند مفاهیمی را که خود اطلاع رسان به کار می گیرد کشف کند .

هر کدام از این سه روش برای درک رفتار انسانی مهم است.

طبقه بندی افراد و رفتار آنها در پژوهش فرهنگی با توجه به متغیر هایی چون :سن،سطح زندگی و اعتقادات سیاسی و مذهبی از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت است.

مردم نگاری معناشناسی و عینی بودن

همه مردم و حتی کودکان نیز می توانند در مقام یک مردم نگار عمل کنند مثلا صحبت هایی که در طول روز می کنیم تا بدانیم مردم چگونه فکر می کنند،منظورشان از کلماتی که به کار می برند چیست و این که چه رفتاری خوب است همه در حوزه وظایف یک مردم نگار است.اما مردم نگار سعی می کند که با مزضوعات به صورت عینی برخورد کند و توضیحاتش به دور از تعصبات و انحرافات باشد.

سوالی که در اینجا پیش می آید این است که آیا می توان کاملا عینی بود؟اکثرا معتقدند که در صورتی که محقق صداقت داشته باشد می تواند اطلاعات را دقیق و عینی ثبت کند.

مردم و محققین هنگام مشاهده واقعیات و ثبت و جمع آوری اطلاعات با هم توافق دارند ودر مرحله تعبیر و تفسیر است که تعصبات خود را وارد می کنند که البته مردم نگار باید از این امر مستثنی باشد.اما واقعیت این است که مهم ترین تحریفات در حین جمع آوری اطلاعات اتفاق می افتد چرا که در حد فاصل دو امر رفتار اجتماعی و توضیح و توصیف محقق از آن رویداد یک عامل مهم وجود دارد و آن خود محقق است و نمی توان تاثیر آن را نادیده گرفت.

جبران عدم عینیت:تشخیص مشکلات مشاهده و تعبیر انتخابی و هم چنین آگاهی از تعصبات شخصی و فرهنگی خود.هم چنین قوم مداری سبب مشاهده و تعبیر انتخابی رویدادها می گردد.قوم مداری نگرشی است مبنی بر برتر دانستن فرهنگ خود.که اغلب از روش دوم استفاده می کنند. خلاصه آنچه که تا کنون گفته شد:

1)مشاهده همه چیز غیر ممکن است از این رو همیشه مشاهده انتخابی صورت می گیرد.

2)واقعیات و اموری که ما مشاهده می کنیم معنی خود را بیان نمی کنند.بنابراین در هر مرحله از جمع آوری اطلاعات تعبیر و تفسیر انتخابی تاثیر می گذارد.

3)هر کدام از این اعمال انتخاب کردن ها از تجربیات شخصی و زمینه فرهنگی محقق متاثر می شوند.

مردم نگاری معناشناسی چگونه با مسئله عینیت برخورد می کند؟

مردم نپار معناشناسی با تشخیص این موضوع شروع می کند که عینیت کامل امری غیر ممکن است و تعصبات شخصی و نگرش قومی در جمع آوری داده ها تاثیر می گذارد و در تحقیق عمل انتخاب همیشه در عین مشاهده و تعبیر داده ها حضور دارد.مردم نگار برای حل این مشکل سعی می کند فرهنگ را با به کار بستن معیارهایی که اطلاع رسان ها در مشاهدات،تعبیرات و توضیحات خود جهت شرح تجربیاتشان در طول زندگی از آنها استفاده می کنند توصیف کنند.که این نیز کاملا بر پایه مفاهیم ارائه شده توسط اطلاع رسان ها ساخته و پرداخته نمی شود چرا که باید مفاهیم به واژگانی تبدیل شوند که برای دیگران قابل فهم باشد.اما هیچ کدام از این روش ها کاملا عینی نیست چرا که چنین چیزی از قدرت انسان خارج است.روش اولی در اثر محدودیت در بینش نظریه های علوم اجتماعی به انحراف کشیده می شود و روش دومی در نتیجه قوم مداری اطلاع رسان هایی که سعی در توصیف فرهنگشان داریم منحرف می شوند.