در دشمنی دو رویی نیست کاش دوستان هم در موقع خود چون دشمنان بی ریا بودند.               

 دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است.         

لحظه ها را گزراندیم تا به خوشبخنی برسیم غافل از این که لحظه ها همان خوشبختی هستند.       

                                                                                   دکتر علی شریعتی.   

کسی که ارامش درونی دارد.با دانش و گفتار و وجدانش راستی را می افزاید.

خشم و نفرت را از خود دور کنید و اجازه ندهید اندیشه هایتان به خشونت و ستم گرایش پیدا کند.

                                                                                   زرتشت

تا حالا دقت کردید که توی یک روز جند بار با اطرافیانتون تعارف کردید؟ یا چند بار توی طی روز این کلمات رو از دیگرون شنیدید؟یا این که فکر کردید که اصلا ما چرا انقد تعارف میکنیم اونم بیشتر الکی!!!!!!!!؟ خواهش میکنم نفرمایید الکی چیه؟

من نمونه ای از این تعارفات رو برای نمونه انتخاب کردم:

بفرمایید-ممنون -مرسی -خوش بگذره- خوش گذشت- صفا اوردید -قدم روی چشم ما گذاشتید- خونه خودتونه - شما صاحب اختیارید.مال خودتونه- شما سروری- قابل شما رو نداره- خدا سایتو از سر ما کم نکنه- شما سایه سر مایی- دست شما درد نکنه- لطف شما بود- وظیفه ما ست- اختیار دارید- قدمتون روی چشم- خوش اومدی-مبارکه- زحمت کشیدی- مزاحم نمیشم- ارادتمندم-و.......

وتعارفات کمی امیانه تر :

قربونت بشم- فدات بشم- نوکرتم-چاکریم- خاک زیر پاتیم-عزیزمی-حالا بودی- دم در بده بیا تو-میگفتی گاوی گوسفندی چیزی میکشتیم-خونه خودته- بی زحکت- اقایی-مرامتو عشقه- دلت خرم- خدا به برکت- و......

ما ایرانیها عادت کردیم که منظورمونو رک و صریح نگیم و برای همینه که انقد اهل تعارفیم.البته خوب کمی هم اهل رودربایسی هستیم ولی دلیلش چیه که اینطورییم؟ما به خوش خدمتی کردن به بقیه مخصوصا بالا دستیهامون عادت کردیم و شاید دلیلشم اینه که هنوز توی جامعه ما نظام اربابی و رعیتی حاکمه البته به صورت مدرنش!!! و امد های پایین دستی مجبورند برای گذران زندگی تن به این تعارفات الکی بدن خوب شایدم یه دلیلش اینه که ما ایرانیها عزت نفس خودمونو دست کم میگیریم وبرای مورد قبول واقع شدن خودمونو کنار میزاریم و به صورتمون نقاب میزنیم!و همینطور توی کارای غلط و این مدلی از هم و دیگران تقلید میکنیم.خوب اینم یه جورشه دیگه !!!!